Krepputími

Sælt veri fólkið. Það má nú segja að ýmislegt hafi borist til tíðinda þessa vikuna, eins og allir Íslendingar vita. Á meðan þessar hörmungar dynja yfir litla landið okkar hef ég reynt að einbeita mér að náminu hér í Noregi. Það hefur verið nóg að gera í skólanum þessa viku og á þriðjudeginum fór ég í Moskvu með skólanum. Það var mjög áhugavert. Við stúlkurnar þurftum að hafa sjal á höfðinu til að fela hárið og allir þurftu að byrja á því að fara úr skónum áður en við fórum inní hið allra heilagasta. Það var semsagt stór teppalagður salur með altari fyrir miðju. Þar var útskorinn stóll sem var samkvæmt öðrum kyrtilklædda leiðsögumanninum eftirlíking af stól sem Múhammed á að hafa setið í, eftir því sem ég best skildi. Þetta var allt hálfkjánalegt fannst mér samt. Þetta voru semsagt tveir kyrtilklæddir menn sem áttu að kynna þetta fyrir okkur og annar sat á gólfinu og sagði eitthvað á arabísku sem hinn svo túlkaði. Á veggjunum voru spjöld sem á stóð að fólk ætti að slökkva á gemsanum sínum. Í miðri setningu hjá öðrum kynnanna hringdi svo síminn hans og hann gerði sér lítið fyrir og svaraði í hann. Stuttu seinna hringdi síminn hjá þeim sem sat á gólfinu líka og honum þótti það greinilega ekki óviðeigandi að svara í hann líka. Þá var manni eiginlega nóg boðið. Þarna áttum við að koma með einhverja klúta á hausnum því allt á þetta að vera svo háheilagt..... æ, ég segi ekki meir. Bara að mér þótti ekki mikið til þessa koma. Inní moskvunni var svo námsherbergi þar sem krakkar gátu komið og fengið námsaðstoð sem er samvinnuverkefni við Rauða Krossinn þar í landi. Mjög spes.
Ég skrifaði svo skýrslu um heimsóknina á norsku með hjálp Camillu vinkonu minnar sem er með mér í bekk. Við spjölluðum heilmikið saman í gær en mér líkar afar vel við hana. Hún er alveg vitlaus í öll dýr og að sjálfsögðu þvílíkt hrifin af Fróða. Ég sagði henni að ég væri að fara að heimsækja Maríu í nóvember og hún bað mig um að fá að passa hann! Ég er ekkert smá ánægð og veit að Fróði verður í þvílíku dekri hjá henni og kærastanum hennar.
Annars hef ég fylgst daglega með því sem er að gerast í efnahagsmálum heima og það var vægast sagt furðulegt að hringja í Kaupþing í fyrradag og fá þær upplýsingar að ég gæti ekki framkvæmt símgreiðslu á milli Íslands og Noregs. Ég fékk eiginlega hálfgert sjokk, en ég er vongóð um að ég fái aðgang að peningnum mínum eftir helgi.
Ég fékk reyndar sama dag mjög magnað vers í tölvupóstinn (fæ eitt á hverjum degi):
⁸Guð er þess megnugur að veita ykkur ríkulega allar góðar gjafir til þess að þið í öllu og ávallt hafið allt sem þið þarfnist og getið sjálf veitt ríkulega til allra góðra verka.
II Kor 9:8
Ég ætla að halda fast í þetta vers á þessum erfiðu tímum og vona að það verði ykkur einnig huggun og hughreysting.
Guð blessi ykkur öll og landið okkar góða