Að treysta Guði....

Ég fór á samkomu í Storsalen á sunnudaginn með Höllu og það var svakalega fínt. Þrátt fyrir að þar væru um 500 manns, aðallega ungt fólk, var notaleg stemming og ég var mjög hrifin af tónlistinni. Í dag og í gær hef ég ekki komið heim úr skólanum fyrr en klukkan 5 svo ég er orðin heldur þreytt og vikan rétt byrjuð. En það er nú ekki mikið af fyrirlestrum eftir, bara einn fyrirlestur sem er í fyrramálið og svo seminargruppe á föstudaginn.

Ég hef barist soldið við kvíðann síðustu daga og þá aðallega vegna ástandsins heima. Ég hef enn ekki getað tekið útaf námslánareikningnum mínum og ég vona og bið að ástandið fari að lagast. Ég veit að Guð hefur þetta allt í hendi sinni og fyrir Honum er þetta ekkert mál, en það er samt sem áður erfitt að vera í óvissunni á meðan stormurinn geisar heima.
Myndir segja meir en þúsund orð og þessi lýsir því bara nokkuð vel hvernig mér líður ákkúrat núna!Ég talaði soldið við Miriam í skólanum í dag og ég brotnaði niður þegar ég fór að útskýra allt þetta fyrir henni og hversu miklum áhyggjum þetta ylli mér. Það var mjög gott að tala við hana því hún er mjög skynsöm og vissi einhvern veginn hvað hún átti að segja til að uppörva mig. Ég skammaðist mín fyrst, en er nú hálf fegin að ég táraðist þegar ég talaði við hana því ég þurfti bara að tala við einhvern sem sýndi þessu skilning. Því miður eru sumir fjölmiðlar sem grín að ástandinu á Íslandi, svipað og í Danmörku. Fólk skilur ekki alvarleika málsins eða hversu hörmulegar afleiðingar ástandið hefur nú þegar haft í för með sér. . Það er ekki auðvelt að vera Íslendingur þessa dagana, hvorki heimafyrir né erlendis, en ég mun, eins og sannur Íslendingur, alltaf taka málstað minnar þjóðar og leiðrétta misskilning og mótmæla ósanngirni. Ég hef ákveðið að fara sjaldnar inná íslensku fréttasíðurnar, yfirleitt eru fréttirnar neikvæðar og valda mér bara meiri kvíða. Á morgun fer ég og hitti námsráðgjafann minn eftir fyrirlesturinn og það verður eflaust gott að tala við hana líka.
Ég er svo byrjuð að lesa skáldsögu á norsku, svona til hliðar við námsbækurnar, sem ég reyni að glugga í þegar ég er í strætó til að byggja upp orðaforðann enn hraðar.
Á morgun fer ég til Höllu eftir skólann og við gerum eitthvað skemmtilegt saman. Hver veit svo hvort manni verði boðið í mat á þeim bæ líka einsog venja er orðin, það væri allavega ekki verra. Á fimmtudaginn á ég frí og þá er planið að taka aðeins til hér heima og klára bokrapporten sem ég á að skila á föstudag.
Ég heyrði svo í Elin í dag sem var með mér á Capernwray (ekki Emilie sem ég heimsótti um daginn). Það var mjög gaman að heyra í henni og hún bauð mér í mat til sín á laugardaginn og svo á samkomu í Mission salen. Ég bara veit að Guð hefur lagt það á hjarta hennar að hafa samband við mig núna og það er gott að hugsa til þess að ég verði ekki ein alla helgina.
Guð blessi ykkur