Ferðin til Nordmarkskapellet

Ferðin um helgina var mjög fín. Ég var svo gjörsamlega búin á því þegar ég kom heim í gær að ég bara orkaði að segja ykkur frá henni þá. Ég lagði semsagt af stað á laugardagsmorgni. Ég nennti 

ómögulega að dröslast með búrið hans Fróða m

eð mér, og þegar ég kom í strætóinn uppgötvaði ég að í stressinu hafði ég farið út á sandölunum. Þetta gerði mér nokkuð erfiðara fyrri í eins og hálfstíma gönguna í gegnum skóginn og að Nordmarkskapellet, sem sést hér til vinstri.

Við vorum 

ca 20 frá skólanum og flestir nýnemar einsog ég. Veðrið var alveg geggjað allan tíman og á laugardeginum fór ég í gönguferð með hinum nemendunum. 

Þegar við komum til baka kom ég mér fyrir í   svefnskála

num     mínum (á myndinni

til vinstri), en þeir voru tveir. Það hafði verið tekið 

ákvörðun um að þeir sem væru með hundaofnæmi gætu sofið í hinum svefnskálanum, svo ég fékk að hafa

 Fróða hjá mér inní herbergi með fjórum öðrum stelpum svo ég var mjög án

ægð með það. Við fórum svo í leiki og spjölluðum og borðuðum góðan mat saman á laugardeginum. Um kvöldið var svo kvöldvaka og það vara svaka kósí. Ragnhild, önnu

r leiðtoganna var með hugvekju og Sigurd, maðurinn hennar spilaði

undir á píanóið meðan við sungum sumarbúðarsöngva.Fróði fékk auðvitað svolitla athygli enda bara sætastur. 

Á sunnudeginum sátum við mestmegnis útí sólinni að spjalla. Ein stelpan sem var með mér í herbergi býr líka í Nordstrand og hún benti mér á hundagarð í Osló þar sem ég fariðmeð Fróða og hann hlaupið laus. Ég ætla að prófa það núna í vikunni, ef veðrið verður gott, þar væri svo gaman fyrir hann að hitta einhverja voffa til að leika við.

Hér er reyndar 

soldið mikið af Dachshund, eða 

pulsuhundum og þeir eru bara sætir. Fróði er líka mjög hrifinn af þeim. Annars sátum við mestmegnis úti á sunnudeginum og borðuðum hádegismat og spjölluðum.  

Ég verð líka að setja inn mynd af klósettinu þarna, en það er hið frumstæðasta sem ég hef nokkru sinni séð. 

Við héldum svo heim um tvöleytið. Það var alveg steikjandi hiti og ég var orðin svaka þreytt að bera farangurinn minn. Strákurinn í hópnum sem ég var í (við vorum 5) bauðst til að halda á svefnpokanum mínum og það bjargaði mér alveg. Ég er svakalega fegin að ég komst með í þessa ferð. Mér leist bara mjög vel á þessa krakka og það var mjög gaman að spjalla við þau. 

Ég svaf svo framundir hádegi í dag enda alveg búin á því. Ég kíkti svo í póstkassann minn og sá að þar beið mín hellingur af bréfum. M.a. kortið frá Kristínu, kortið frá Kaupþingi - það sem Lára sendi mér fyrst og er búið að loka, svo það hjálpar því miður ekki, og svo þónokkrar tilkynningar frá pósthúsinu í Nordstrand um að kassarnir sem ég sendi mér væru komnir. Ég hringdi á pósthúsið til að vita hvort ég gæti fengið þá senda heim, en það er því miður ekki hægt nema maður sé með kreditkort, svo ég verð að finna eitthvað útúr þessu á morgun. 

Ég hef þetta ekki lengra í bili, en vona að þið eigið góðan dag :)

P.S. það gekk eitthvað illa með þessir myndir, en þið getið séð þær stærri á myndasíðunni minni, www.flickr.com/helgublogg